Wat ik in mijn jeugd gemist heb en wat gaandeweg tot mijn kernwaarden zijn geworden zijn “verbinding”, “betrokkenheid” en zeker ook “luchtigheid”/ “Vrijheid”.
De wereld om me heen blijft me voortdurend uitdagen en regelmatig uit balans brengen. Dit dien ik te accepteren. Hoe hier mee om te gaan daar heb ik gelukkig wel invloed op. Niet vanuit een vechthouding. Vanuit acceptatie en (terug) in mijn eigen kracht, mijn eigen “circle of influence” te gaan staan.
JE “COPING”STIJL Open, oprechte menselijke interactie en betrokkenheid. Daar wordt ik blij van. In mijn jeugd heb ik mezelf een (zogenaamde) overlevingsstrategie aangeleerd. Dit doen we in principe allemaal, een “copingstijl” om ons weerbaar te voelen. Deze copingstijl lijkt erg effectief. Voor mij betekende het dat ik mij rond “problemen” kon bewegen zonder ze werkelijk op te lossen. Het niet oplossen van “problemen” kwam dubbel en dwars op mijn bordje terug. Ik noem het mijn “karrespoor”. Door steeds dezelfde copingstijl te gebruiken hoefde ik niet bij mijn innerlijke zelf te komen. Mijn kar liep vast in zijn uitgesleten spoor.
DE BURN OUT In mijn beroepsmatige leven heb ik destijds gekozen voor een exact beroep. Op zich paste dit prima bij mij. Gaandeweg kwam ik erachter dat ik vooral het klantencontact erg leuk vond. Even babbelen over de kinderen of de vakantie of diepere zaken. Altijd vanuit de behoefte van de ander. Na een carrière switch (binnen dat exacte beroep) die achteraf bekeken niet goed verliep kwam ik mezelf keihard tegen. Een burn out was het gevolg. Depressieve vooral veel disfunctionele gedachten waren het gevolg. Met name midden in de nacht.
“Zie je burn out als een geschenk.” Kent u die frase? Achteraf gezien was het een geschenk. De burn-out was het uiterste signaal van het uit balans zijn van mijn systeem. – De boodschap van mijn systeem “Je zult (zelf) aan de bak moeten” –
OP REIS GAAN MET JEZELF Ik ben op reis gegaan en ben nog steeds op reis. Onderweg om voortdurend een verbeterde versie van mezelf te schrijven Ik kijk ieder jaar even terug. Groeien stopt nooit is mij ooit geleerd ….ook niet voor de coach. -*Uitspraak van mijn (toen 74-jarige) mentor: “het vak van coach beoefen ik nu reeds 40 jaar, stoppen wil ik niet, ik leer nog iedere dag” –
Aan de bak blijven. Joggen, bewegen zonder prestatiedruk, in de natuur zijn. Mijn hoofd leegmaken en mijn lichaam voelen. Wandelen met echtgenoot en onze beide honden. De vrijheid van mijn eigen agenda..
KERNWAARDEN Authentiek zijn, betrokken zijn, samen op pad/ samen “aan de bak”. Wandelen en joggen is een mooi vertrekpunt voor meer ontspanning. Samen met mindfulness mijns inziens een goede basis aangevuld met de cognitieve coaching. De natuur is een mooie werkplek waarin ik meer speelruimte ervaar dan tussen vier muren zitten. Een “overactief brein” mag leren tot rust te komen.
– Een overactief brein kan stress veroorzaken.- Stress is niet ongezond. Het brein kan ons echter weerhouden om (op tijd en voldoende) te ont-stressen. ! Gevolg: we ervaren het gevoel de controle te verliezen. Interessante vraag hieronder is altijd: Hebben we dan controle? In de cognitieve coaching kom ik hier op terug. Op weg naar een volledig accepteren van jezelf als persoon.
I K M A G M E Z E L F (weer) Z I J N.
Wiebe van Houten
Je zorgen verminderen door gebruik te maken van je cirkel van invloed. Zaken buiten je invloedssfeer voelen minder bedreigend.
Op een eenvoudige wijze leg ik in dit filmpje uit hoe we komen tot een overactief brein (burn out, paniekaanval, controledwang) en wat nodig is om hiervan te herstellen.
Hoe streng ben jij voor jezelf. Aan welke regels (die onderhand op regelrechte wetboeken zijn gaan lijken) moet jij van jezelf voldoen..
Is mijn hoofd mijn beste vriend. Mijn hoofd vol van de oeverloze stroom van gedachten die langs komt. Een brief aan mijn gedachten.
.
Als je snel ademt kan er spanning zitten in je lijf. Vooral piekeren veroorzaakt een hoge ademfrequentie. Adem rustig en ook je brein komt tot rust !