MOGEN WE HET ONEENS ZIJN ?

Een standpunt innemen is je goed recht. Daarmee een ander zijn standpunt afkeuren, daar gaat het een beetje “schuren”. Met name als we vervolgens vol inzetten ons eigen standpunt te verdedigen en de ander te overtuigen dat ons standpunt “het ware geloof” is:-)

TWEEZIJDIG GEDRAGEN OPLOSSINGEN

Kunnen we het met elkaar eens zijn dat we het oneens mogen zijn. Eén van de grondbeginselen in Mediation. -“Can we agree to disagree”- 1. Zorg dat je zo goed mogelijk je eigen gevoelens/ belangen/ behoeften helder hebt en 2. (Net zo belangrijk !)  Zorg dat je de gevoelens/ behoeften/ wensen van de ander helder hebt en begrijpt. Je hoeft het dus nog niet met elkaar eens te zijn. Uiteraard ondersteunt en helpt de mediator jullie bij dit proces. Vanuit deze basis kunnen ieders behoeften en belangen naast elkaar gezet worden en kan er ruimte ontstaan om op zoek te gaan naar (twee-zijdig gedragen) oplossingen. Een win-win situatie.

Een belangrijke factor hierbij is: scheidt de persoon van de kwestie ! In menig conflict ben je niet boos op de persoon maar op wat hij doet. (of niet doet) Richt je dus op de kwestie, zo kun je achteraf de relatie behouden.

ER SAMEN UITKOMEN

Hierbij moet ik altijd denken aan mijn schoonvader. Hoe hij in de (gemeente)raad waar hij jarenlang als wethouder zijn werk verrichte regelmatig in de clinch lag met de oppositie. Hij de PVDA wethouder (een echte socialist) tegenover de liberale VVD collega (we schrijven eind ‘80 begin ’90-er jaren). Beiden namen geen blad voor de mond en konden de eigen standpunten met verve verdedigen. Mijn schoonvader kon hier ook van genieten. Als zo’n raadsvergadering dan achter de rug was en de deelnemers de zaal verlieten konden ze elkaar nog even fel in de ogen kijken en vervolgens tegen elkaar zeggen: “tijd voor een biertje?” Bij het verlaten van de zaal ging het niet meer over de kwestie, hier hield het strijdtoneel op en kon je als vrienden samen een biertje pakken. De relatie behouden. We zijn het eens dat we het oneens mogen zijn. Uiteindelijk heb je elkaar nodig om er samen uit te komen.

DE PIJP ALS HULPMIDDEL

Mijn schoonvader had tevens een tactiek die ervoor zorgde dat hij niet gelijk “als een bok op de haverkist” uitviel als het hem niet beviel wat er gezegd werd. In die tijd (wederom jaren ‘80-‘90-‘00) werd er nog steevast gerookt in de raadszalen. Hij rookte pijp en gebruikte daarvoor speciaal geurende tabak. Als niet-roker nog redelijk uit te houden als je dan naast hem liep. Dat roken zorgde bij hem voor de nodige ontspanning en had tevens een functie gekregen. Mijn schoonvader had zijn woordje altijd wel klaar als het erop aankwam. Tevens besefte hij als strateeg dat het soms beter was even niet gelijk te reageren op de ander.

Om jezelf hierin te temperen en jezelf dat moment van overweging te gunnen is pijproken best handig had hij ontdekt. Voor je kunt (!) reageren op het betoog van de ander dien je namelijk eerst de pijp uit de mond te nemen om in ieder geval enigszins verstaanbaar een interruptie te kunnen doen. Meermalen ging de hand naar de pijp werd de pijp uit de mond gehaald om na enige aarzeling weer terug in de mond te worden gestoken.

JE GRENS STELLEN ÉN DE RELATIE BEHOUDEN

Ik gebruik dit voorbeeld van mijn schoonvader regelmatig in mijn coaching. Denkbeeldig eerst die pijp uit je mond nemen voor je gaat reageren. -Een korte overweging: Is de kwestie de moeite of de strijd waard ?? Wat is mijn strategie als ik de ander wil blijven waarderen en tevens mijn eigen grenzen wil bewaken?? . . .