ONBEREIKBAAR VOOR DE KINDEREN – Na de echtscheiding is moeder in een hevige depressie geraakt en was voor de kinderen onbereikbaar. De kinderen verbleven bij moeder en moeder heeft haar uiterste beste gedaan er voor de kinderen te zijn. Te zorgen dat het dagelijkse leven zo goed mogelijk door ging, er op tijd eten op tafel stond etc. Door haar eigen verdriet was ze niet ontvankelijk voor het verdriet dat de kinderen hadden van de scheiding.
Moeder heeft in deze tijd het gevoel gehad het goed te doen en er voor de kinderen te zijn. De kinderen hebben echter in deze tijd een moeder gemist die er voor ze was om te luisteren en aandacht aan ze te besteden. Er is geen goed of fout in deze situatie, het is zoals het is. Wel heeft de situatie uiteindelijk gevolgen gehad voor de relatie tussen moeder en kinderen.
DE BOOSHEID OP VADER SLOEG OM – De kinderen waren in eerste instantie kwaad op vader en de al snel in beeld komende nieuwe relatie van vader. Het weinige contact tussen de kinderen en vader was echter ontspannen en ook de nieuwe relatie van vader was eigenlijk best “chill”, zoals de kinderen dit naar mij benoemden.
Het duurde niet lang na de scheiding dat de kinderen op zichzelf gingen wonen. De kinderen hadden in de tussentijd een gezonde relatie opgebouwd met vader en de relatie met moeder was behoorlijk afgezwakt. Moeder bleef voornamelijk hangen in haar eigen verdriet en kon niet geven aan de kinderen. Wel kreeg moeder steeds meer het gevoel de band met de kinderen te verliezen zonder te weten wat dit nou had veroorzaakt.
DE HULPVRAAG – Moeder kwam met de hulpvraag bij mij en de kinderen werden uitgenodigd om het gesprek met moeder aan te gaan. Er was in de tussentijd behoorlijk onbegrip ontstaan voor elkaars belevingswereld. Moeder vond de kinderen vooral ondankbaar en had de indruk er altijd voor ze te zijn geweest. De kinderen vonden de aandacht die ze nodig hadden bij vader en niet meer bij moeder. Nogmaals, er is geen goed of fout in deze situatie. Een ieder heeft hierin zijn eigen beleving en juist hier schuilen de verschillen.
In de mediation kregen partijen van mij alle gelegenheid inzichten en belevingen met elkaar te delen. Ieder kon zijn verhaal vertellen. Het verhaal van de echtscheiding, het verhaal van de emoties die een ieder hierbij heeft beleefd en hoe een ieder dit een plek heeft weten te geven. Een ieder maakt zijn eigen stappen in dit proces.
ERKENNING VOOR ELKAARS VERDRIET – Zo kan het voorkomen dat de een de scheiding nog aan het verwerken is en de ander alweer bezig is een nieuw hoofdstuk te schrijven. Luisteren naar elkaar en proberen weer samen op één lijn te komen. Samen dit hoofdstuk te kunnen afsluiten en weer de relatie herstellen. Erkenning geven naar elkaar voor ieders verdriet en ieders beleving van deze fase in ieders leven.
De mediation eindigde in een verzoening tussen moeder en de kinderen.
Geef een reactie