Veel vaders zijn doeners. Ze hebben een volle agenda voordat er kinderen komen en helaas of noodgedwongen daarna ook. Moeders vangt dit op en zorgt voor de kinderen. Vader komt iedere dag thuis en kan op zijn moment toch aandacht geven aan de kinderen. Totdat er een scheiding plaatsvindt. Een co-ouderschap lukt niet vanwege werk en beroep. Vader stemt toe in de omgangsregeling waarbij hij één weekend in de twee weken zijn kinderen ontvangt. De kwantiteit van omgang met de kinderen is sterk afgenomen; van ca. 30 dagen per maand naar 4-5 dagen per maand Waar je vervolgens op kunt inzetten is de kwaliteit van de omgang.
DIE DAG IN DE WEEK WAS VOOR ONS
Ik herinner mij een verhaal van een coachee die vertelde over de relatie met haar ouders. Haar ouders hadden een horeca bedrijf en waren dus altijd bezet, geeft ze aan. “Als kind moest je dan zoeken naar je vader of moeder indien je wat wilde vragen of hulp nodig had. Het moest er allemaal tussendoor gebeuren. Als kinderen hadden we hier betrekkelijk weinig moeite mee. Op één of andere manier begrepen we dit wel. Het belangrijkste voor ons was dat er altijd één dag in de week een dag speciaal voor ons was gereserveerd. Op hun vrije dag waren onze ouders er volledig voor ons. Dit was onze dag met vader en moeder. Hier konden wij zo van genieten, dat was voldoende voor ons.”
WERKEN EN TOCH SAMEN ZIJN
Net als in bovenstaand horeca verhaal kan papa of mama in plaats van op haar kamertje te thuis-werken ook kiezen voor een locatie dichter bij het kind. (keukentafel/ woonkamer) Terwijl vader/moeder op de computer zit te werken kan het kind ernaast genieten van kleuren of knutselen. Wat fijn dat we samen bezig zijn. Papa/ mama geeft op tijd aandacht aan het kind (even met je hoofd uit de computer) en kan weer verder werken. In de nabijheid zijn van papa/ mama is in zo’n situatie genoeg voor het kind.
INEENS ZIJN DE KINDEREN BIJ JE
De vader die zich tijdens de relatie afzijdig hield van de opvoeding kan na de scheiding enigszins worstelen met de omgang met de kinderen. Ineen blijkt dat er geen hechte band is opgebouwd. Het voelt enigszins ongemakkelijk. Moeder onderhield de kinderen en gaf ze aandacht. Hoe pakt vader dit aan. Een makkelijke oplossing is er waarschijnlijk niet. Immers iedere leeftijd, laten we zeggen tussen de 5 en 18 jaar oud kent zijn eigen specifieke ontwikkelingsfase en benadering.
HET KIND CENTRAAL
Het kind centraal zetten is altijd een waardevolle tip. Waar wordt hij/ zij blij van. Wat zijn de hobby’s en zijn er ook gemeenschappelijke hobby’s. Zorg dat je het aantrekkelijk maakt voor de ander om naar je toe te komen. Overdrijf het ook weer niet. Kinderen kunnen evengoed genieten van een rustig dagje spelen of ravotten in de tuin als van een dag in een pretpark. De verbondenheid met de ouder is het belangrijkste wat je je kind kunt bieden.
Ooit ben je zelf kind geweest. Ga even terug in de tijd. Terug naar je eigen kleine zelf. Dat kind van bijv. 12 jaar oud dat je zelf toen was. Wat had je nodig van je vader; wat had je nodig van je moeder. Wat miste je het meest, waar had je op gehoopt. Kun je bij dat gevoel komen.. dan weet je aansluitend redelijkerwijs wat je kind nodig heeft:-) Geef je kind niet op. Laat het weten dat het altijd welkom bij je is.
Geef een reactie