DE “werkelijkheid” of … onze werkelijkheid.
Oorzaak en gevolg (circulair). Het uitvergroten van onze interpretatie/ onze werkelijkheid (ons “gelijk”) maakt dat we elkaar kwijtraken. We begrijpen elkaar niet meer …. we stoppen met luisteren naar elkaar.
In relatiebemiddeling zie ik dit terug. De stille partner en de “drukke” partner. / De extroverte en de introverte./ De jager en de vluchter. Is dit altijd zo geweest?
Waarschijnlijk niet. Zoals ik in APK 1 reeds schreef “Zo kan een mooie eigenschap van de ander, die je altijd hebt gewaardeerd in de ander, een eigenschap die de ander aantrekkelijk maakt en de reden is dat je ooit verliefd bent geworden op de ander…. veranderen in je grootste irritatie aan de ander.”
1.Neem de “prater” en de “stille” (extrovert/ introvert). De stille(re), meer introverte(re) partner vindt het fijn dat de ander (meer) het initiatief neemt, wat directer kan zijn en het woord neemt. Dit voelt veilig en fijn.
Tot je merkt dat de “stille” zich eerder terug trekt uit een gesprek en de “prater” sneller instapt en het initiatief behoudt. Dit gaat (nog) goed, maar de “stille” begint zich ondergeschikt te voelen en onzeker(der). Het patroon wordt sluimerend uitvergroot. Wie is hier in begonnen het patroon te versterken? Er is geen goed of fout, er is wel oorzaak en gevolg.
2.De “introverte” partner stelt zich bescheiden op en komt bijna nooit voor zichzelf op. De “extroverte” partner ergert zich al een tijdje aan dit gedrag en kan het niet laten hier opmerkingen over te maken. Wees nou eens…..etc. De “introverte” partner kruipt in zijn schulp iedere keer zodra de “extroverte” partner verwijten maakt over zijn weinig assertieve gedrag. De “extroverte” ergert zich dat de “introverte” niet in staat is om een krachtig weerwoord te geven. Het gedrag van de één versterkt het gedrag van de ander. Een patroon dat gedurende de tijd groter wordt en lastiger is te doorbreken.
Het patroon voltrekt zich circulair. Dus niet dat de één het gedrag bij de ander veroorzaakt maar beide personen roepen in gelijke mate elkaars gedrag op…. voeden dit gedrag, versterken dit gedrag en bevestigen dit gedrag. Voor verandering moeten beide partners dus bewegen!
Wat nou met die jager (en gejaagde)… zult u zich afvragen. -Misschien herkent u onderstaand voorbeeld:-)
De man die na het huwelijk zijn leventje behoudt van uitgaan, weekend activiteiten, bezoekjes afleggen etc. Moeder blijft thuis en past op de kinderen. Vader heeft nog niets met “dat jonge grut” en moeder begrijpt dat (nog) wel. Hij moet ook zijn pleziertjes hebben.
Na verloop van tijd gaat het bij moeder irriteren dat hij altijd maar weg is, plezier maakt en vervolgens uitgeblust thuis op de bank ploft en verder geen aandacht (meer) aan haar schenkt. Vader is overal “thuis” behalve thuis. Ze zegt er wat van en vraagt of hij ook wat meer thuis kan zijn. Na enige vriendelijke verzoeken wordt haar toon beduidend dwingender. De “jacht” is begonnen ofwel de man “vlucht” zodra hij de gelegenheid ziet en de vrouw “jaagt” op hem opdat hij (vaker) thuis blijft.
Hoe meer de vrouw gaat “jagen” des te meer de man gaat “vluchten”. Hoe meer de man gaat “vluchten” des te harder gaat de vrouw “jagen”. Het circulaire patroon van de jager en de gejaagde.
Praten en luisteren/ patronen herkennen/ commitment om samen te komen tot verandering.
Zonder hulp raak je elkaar kwijt.
Hulp om het circulaire patroon te doorbreken.
Geef een reactie